Evren, en içten dışa kadar her şeyin iç içe birbirine bağlı olduğu devasa bir organizmadır. Bu organizmada sırasıyla; insan, toplum, doğa ve evren olarak sıralanabilir. Bu anlamda, tek tek bireylerin bir araya gelmesiyle oluşturduğu toplum ya da topluluklar da bu değişim ve gelişimden pay alırlar. Zira, toplum biliminin kurucuları Saint Simon ve Aguste Comte’un da iddia ettiği gibi tıpkı insanlar gibi toplumlar da çeşitli zihinsel evrelerden geçerler. Bireylerden meydana gelen toplulukların düşünme biçimi, doğru akıl yürütme ve sonuç çıkarma becerilerinin kazandırılması toplumsal gelişimin de üst safhaya taşınabilmesi demektir. Bu yüzden, grup, sivil toplum örgütleri, mesleki topluluklar, dernek ve vakıflar gibi anlamlı ve belli bir amaç etrafında toplanmış toplulukların; bütünsel, sağlıklı, iş birlikçi, özenli, eleştirel, yaratıcı, rasyonel ve işlerlik kazanmış bir çalışma anlayışı kazanmaları temelde o toplulukların yine felsefi düşünme biçim ve yöntemlerine sahip olmalarıyla mümkündür. Çünkü insanın olduğu her yerde düşünce; düşüncenin olduğu yerde eylem; eylemin olduğu yerde ise diğer insanları etkileyen sonuçlar vardır. Bu sonuçların o topluluk için faydalı ve topluluğun amacına hizmet edip etmemesi ise yine doğru düşünme ve doğru sonuç çıkarma becerisi ile mümkündür.